Dzieje Kopydłowa, wioski leżącej przy drodze z Wilczyna do Kleczewa, wiążą się ściśle z przeszłością Wilczyna i to nie tylko ze względu na jej położenie w granicach gminy, ale i ze względu na to, że przez pewien czas należały do rodziny dziedziczącej w obu z interesujących nas miejscowościach.
W początkach XV stulecia wieś należała do rodziny Dryjów, a jej najwybitniejszym przedstawicielem był Przedpełk, kasztelan lędzki.
W końcu XV stulecia właścicielem Kopydłowa był Klemens, znany nam za pośrednictwem Tek Dworzaczka i żyjący dowodnie w latach 1498 – 1516, zmarły przed lub w 1535 r. bowiem tego roku wymieniono wdowę po nim Małgorzatę (1498-1535). Mieli oni córkę Annę, wydaną za Tomasza Kaliskiego (z pobliskich Kalisk), potwierdzoną w latach 1524-1535.
Jego potomkami, właścicielami Kopydłowa, najprawdopodobniej byli bracia Jan (1508-1516) oraz Andrzej (1508-1547). Andrzej był żonaty z Małgorzatą Kaczkowską, z którą w 1527 r. posiadał wieś Kopydłówko Przedpełkowo, czyli część wsi Kopydlowo (?).
Obok tych właścicieli wymieniono w 1523 r. Mikołaja z Kopydłowa. Źródła nie określają stopnia jego pokrewieństwa z poprzednimi posesorami Kopydłowa. W Kopydłowie siedziała także Małgorzata Kopydławska, po mężu Siedlecka (1524 r.).
Wszyscy wyżej wymienieni byli najprawdopodobniej potomkami Przedpełka, kasztelana lędzkiego.
Kolejne pokolenia to Marcin i Ambroży Kopydłowscy, dwaj bracia rodzeni, wymieni w 1557 r. Drugi z nich występuje jeszcze w 1567 r. Synami Ambrożego byli Stanisław (od 1588 r.) oraz Marcin (1588-1625).
Z majątku, jaki posiadał Marcin możemy wnosić, że rodzina Kopydławskich należała do grona średniozamożnej drobnej szlachty wielkopolskiej. Marcin posiadał zapewne już tylko część Kopydłówa, zwanego w przeciwieństwie do Kopydłów (Małym Kopydłowem Kopydłówkiem lub Kopydłowem Przedpełkowem). Do niego należały bliżej niezidentyfikowane jeziora Szczapy i Lubomyśle (koło Ślesina?) oraz dział, czyli część wsi Kościeszki.
Wieś była podzielona na działy, stanowiące własność kilku właścicieli. W 1574 r. jeden z nich należał do Macieja Wiśniewskiego z pobliskiego Wiśniewa. W początkach XVII w. dziedziczyli tu również panowie Wilczyńscy. Tego roku intromitowano w te dobra (wprowadzenie w stan posiadania prawnego) Jana Przedpałkowskiego, który na mocy wcześniejszego kontraktu dzierżawił m.in. Kopydłowo, folwark Wola koło Nieborzyna oraz części Gogoliny, stanowiące własności małoletniego Floriana Wilczyńskiego, w którego imieniu wystąpili jego stryjowie Andrzej, kanonik gnieźnieński i opat mogileński oraz Jan Wilczyński.
Dziedzicem Kopydłowa w 1699 r. Walerian Wilczyński, syn Wojciecha, skarbnika poznańskiego. Tego roku wystawił dokument, w którym przyrzekł księdzu Jerzemu Skaławskiemu, dziekanowi kolegiaty kruszwickiej, że majętność Kopydłowo i Wólka odsprzeda za 20 000 zł. Pewne pretensje i zastrzeżenia do tych wsi zgłaszali Adam, Władysław, Zofia, żona Franciszka Wyrzykowskiego, występujący w imieniu Doroty Osińskiej, swojej rodzonej siostry, rości pretensje wobec Waleriana Wilczyńskiego. W 1632 r. dobrami Kopydłowo zarządzali już osobiście wspomniany Florian Wilczyński, żonaty z Reginą Podlewską, która – podobnie jak małżonek nie żyła już w 1656 r.
Obok wspomnianych właścicieli we wsi siedział Marcin Kopydłowski, znany z lat 1637 – 1648. Jego małżonka była Anna z Muchowa.
Kolejni dziedzice to: występujący od 1668 r. Stemkowscy. Pierwszym reprezentantem tej rodziny wśród panów Kopydłowa był Stanisław Dzierżanowski, posiadający także Wolę Płowiecką. W posiadanie tych majątków wszedł drogą zastawu otrzymanego z rąk Wojciecha Wilczyńskiego, skarbnika poznańskiego, któremu pożyczył sumę 6000 zł oraz 15000 zł. Zapisane sumy tego roku zostały scedowane Adamowi, synowi Stanisława Dzierżanowskiego, a po nim w 1696 r. wymieniony został Władysław Dzierżanowski, syn Stanisława , procesujący się z Aleksandrem Orzelskim, kolejnym dziedzicem Kopydłowa.
Obok tych dziedziców nadal w latach 1694 – 1697 wymieniani byli Sępowscy, Walerian reprezentujący rodzinę Wilczyńskich herbu Poraj (1699 r.) siedzący także w Wólce i Kopydłówku, syn Wojciecha, skarbnika poznańskiego. Ten ostatni tego roku wystawił dokument oznajmujący, że wspomniane wsie za sumę 20000 zł sprzedał inne rodzinie.
Wkrótce w Kopydłowie pojawili się Skałkowscy, znani z lat 1709-1753, Kraśniccy (1772-1747), Wyganowscy (1787-1791), a także Chłapowscy (1722-1747). Jeszcze w 1720 r. wśród dziedziców tych dóbr wymieniono Orzelskich.
Dzieje wsi posiadają bogatą dokumentację historyczną. Najcenniejszymi materiałami są bez wątpienia z lat 1692, 1721, 1750, 1767, 1779, 1785 oraz 1788 rozproszone po księgach grodzkich, konińskich i kruszwickich.
źródło: Wieści Wilczyńskie 2004